LIEN

Lieve Ilse,

September 2018 zal een periode zijn die ik niet zo vlug zal vergeten. Het is een moment in mijn leven die toch voor heel wat belangrijke veranderingen heeft gezorgd. Sinds juni 2018 wist ik dat ik afscheid zou moeten nemen eind 2018 van een job die ik erg graag deed en van collega’s die me erg nauw aan het hart waren gaan liggen. Dat was geen gemakkelijke boodschap, maar ik bleef niet bij de pakken zitten en ging op zoek naar een nieuwe job. Deze kwam ik veel vlugger tegen dan ik zelf voor mogelijk had gehouden en zo zou ik zelfs al veel vroeger van mijn job afscheid nemen en zou ik in oktober al beginnen op mijn nieuwe job. Na zoveel tijdelijke opdrachten keek ik er zeker en vast naar uit om aan een langere opdracht te beginnen, maar dan wist ik ook dat ik stappen moest ondernemen om me zelfverzekerder te gaan kleden en voelen en daarom nam ik in september ook de beslissing om een make-over te doen.

“Hoe vreemd het ook klinkt, maar de stap naar een make-over was een grote stap om te zetten.. Kledij was voor mij een manier om me weg te stoppen. Ik ging wel uitdagingen aan in mijn leven, maar probeerde toch op een manier waarop mensen me niet te veel zagen.”

Wat was de beste manier om niet gezien te worden? Kledij dragen die niet te opvallend was en doen wat er van me gevraagd werd. Want wat als ik, met mijn maatje meer, toch meer opvallende kledij zou dragen en mensen me zouden zien falen en op mijn bek zien gaan? Dan zouden ze wel lachen met mij en zou mijn maatje meer zeker ook weer ter sprake komen. Ooit ben ik echt aangesproken door een onbekend persoon dat ik toch beter eens een dieet boek zou lezen, zelfs als grijze muis, en dat wilde ik niet meer. 

Begin september begon ik dan toch de zoektocht aan te gaan voor een make-over, in overleg met mijn partner die me hier ook volop in wilde steunen en zo botste ik op Madamski aka Ilse Adams. Ik stuurde haar een mail en legde mijn situatie uit, gaf daarbij ook aan dat ik graag de make-over had gehad vlak voor ik zou beginnen op mijn nieuwe job. Op die manier zouden ze me ook enkel kennen als die vrouw. Onmiddellijk gaf ik ook aan dat ik begreep dat het mogelijks een moeilijke opdracht was omdat ik haar zo kort voor mijn eigen deadline contacteerde, maar Ilse had er alle begrip voor en beloofde me zo vlug mogelijk te antwoorden of het haar zou lukken of niet. Gelukkig voor mij kon ze me nog inpassen. Mijn verwachtingen: een ander kapsel, ook genieten van het dragen van een broek, casual chique kledij, wat info over make-up (want nog nooit had ik mezelf geschminkt of zelfs gezien hoe dit zou moeten), tips over kleren die mijn figuur accenturen zonder mijn minpunten extra in de verf te zetten. 

“Ik had natuurlijk al dingen gezien op haar website en zag dat ze geweldige resultaten kon bereiken, maar of ze mij alles zou kunnen bieden daar was ik toch niet zo zeker van. Hoe zou ze mij kunnen helpen, een vrouw met een maatje meer waarvan de buik zo hard opvalt, de billen veel te breed zijn, de dubbele kin zo hard opvalt,… .”  

29 september, the day. Vol spanning zette ik mijn dochters af bij familie en met een bang hartje reed ik naar Antwerpen, naar een kapsalon waarvan ik nog niet eens wist waar het zich juist bevond. Wat rond gereden op zoek naar een parkeerplaats en uiteindelijk bereikte ik mijn bestemming.

“Nog steeds met een bonzend hart vol spanning van wat zou gaan gebeuren en of het wel een effect zou hebben. Bang dat ik zou worden afgebroken om wat ik aan had, hoe ik er uitzag,… .” 

Ik stapte binnen in Costa Del Kapsalon en mijn angst voor de dag verdween volledig. Ilse was bezig met make-up klaar te leggen, de kaper verwelkomde me en ik voelde dat ik een geweldige dag tegemoet zou gaan. Voor het beginnen werden enkele voor foto’s genomen (confronterend achteraf) en dan werd gevraagd welk kapsel ik graag zou hebben, wat ik zeker niet zou willen en werd er vol lieve aandacht gewerkt om er voor mij een verwendag van te maken. Mijn haar werd geknipt tot op schouderhoogte, volume werd er ingeplaatst en ik kreeg zelf highlights (nog nooit had ik mijn haar gekleurd, dus best wel spannend). Ilse begon ondertussen ook uitleg te geven over make-up, het aanleggen van een basis, ze toonde me een aantal zaken en daarna kon ik het zelf proberen. Na een aantal uurtjes door te brengen in Costa Del Kapsalon kon ik mezelf al amper herkennen en zag ik mijn dubbele kin niet eens. Ik zag mijn ogen, mijn haar, mijn glimlach en kon genieten. Op dat moment zei ik ook zowel aan het team van Costa Del Kapsalon als aan Ilse dat mijn dag toen al meer dan geslaagd was en het enkel beter kon worden.

“Natuurlijk had ik nog angst om te gaan winkelen, want dat deed ik eigenlijk helemaal niet graag. Kleren shoppen was voor mij, tot op dat moment, continu geconfronteerd worden met mezelf in de spiegel en de minpunt zien die precies groter en groter worden naarmate ik meer kleren pas.” 

Tijdens de autorit naar het winkelcentrum stelde Ilse me gerust en gaf ze me aan dat ze me tips zou geven zodat ik zou weten welke modellen me staan zodat het shoppen binnenkort veel aangenamer zou verlopen. (Ik dacht in mezelf, dat zal wel 😉, maar moet achteraf zeggen dat ze volledig gelijk heeft gehad). Aangekomen in het winkelcentrum gingen we onmiddellijk naar de winkel waar ik eigenlijk al heel lang mijn kleren koop (MS Mode). Verrast en niet verrast door deze keuze van Ilse (want had haar website al gezien) liet ik me volledig begeleiden door haar. Eerst gingen we het kleedhokje in en moest ik zeggen wat ik niet mooi vond en mezelf en wat ik wel mooi vond aan mezelf en dus ook extra in de verf wilde zetten en daarna gingen we samen de winkel in. De stukken die ze uit de winkel haalde waren basisstukken, maar er zaten ook stukken tussen die ik zelf nooit zou kiezen, hoewel ik ze stiekem wel heel mooi vond. Ik denk hierbij aan te fel van kleur, te opvallend, te spannend (body’s),… . Ik liet haar doen en ging naar het pashokje om alles te passen. Tot mijn grote verbazing vond ik de kledingstukken die ik eerst veel te opvallend vond de mooiste van allemaal en vroeg ik zelf nog naar een gewaagder stuk (volledig kanten body). Deze vond ik al een hele tijd erg mooi, maar ik was zo bang om die aan te trekken, maar in de veilige omgeving die Ilse en het MS team creëerden wilde ik het wel proberen. 

“Daar stond ik dan, met het meest gewaagde kledingstuk dat ik ooit aan had gehad en ik zag een andere Lien. Ik zag mijn buik niet, ook al spande de body en broek, ik zag mijn decolté, mijn figuur, mijn ogen, mijn glimlach. Wat ik niet zag: mijn dikke billen, dubbele kin, buik die veel te hard uitsteekt,… . Ik was onmiddellijk verkocht en kocht de stukken waarvan ik eerst dacht: Ilse, die ga ik echt nooit dragen… .” 

Het geloof in mezelf was opgebouwd, het geloof dat ik mocht gezien worden, ook al heb ik een maatje maar, was er nog veel meer. Ik ging met veel plezier nog andere winkels binnen en paste nieuwe dingen. Begon zelf te zoeken naar opvallendere stukken en had het gevoel dat de Lien die altijd diep verborgen zat nu ook echt naar buiten begon te komen. 

Een dag die begonnen was met veel stress en onzekerheid heb ik afgesloten met een gelukzalig gevoel. De enigen die wisten wat ik van plan was die dag waren mijn dochters, mijn partner en de familie die op mijn dochters aan het passen waren, maar gedurende de dag begon ik ook andere familieleden in te lichten, want ik was niet meer bang van het resultaat. 

“Ik wist dat eindelijk de echte Lien zichtbaar werd en dat ik hier ook verder in zou blijven gaan.” 

Ilse had ook echt gelijk, ik geniet er nu van om te gaan shoppen en probeer met veel plezier nieuwe dingen uit. Ik laat me ook begeleiden door de mensen in de winkel zelf, want ook zij weten wat bij je figuur past. Vroeger paste ik de kleren en bleef ik in het pashokje, ik zag het zelf wel of het me paste of niet. Nu pas ik mijn kleren ga ik uit het pashokje, kijken in de grote spiegel en luister wat de verkoopsters van de combinatie vinden en vraag hen ook of ze zelf nog ideeën hebben naar kledingstukken die bij me zouden passen. De mensen van MS Mode weten ondertussen ook dat ik hier voor open sta en beginnen spontaan al dingen aan te bieden waarvan ze denken dat het me wel zou staan. 

“Ik denk niet dat ik kan verwoorden hoe dankbaar ik Madamski ben voor die dag en welke grote inpakt ze heeft gehad op mij als persoon. Door die ene dag ben ik ook echt meer gaan geloven in mezelf en durf ik mezelf veel meer te zijn dan ik daarvoor deed. Het was een eerste stap in een veranderingsproces, waar ik nog steeds in zit.”

Uiteindelijk is het wel alleen ik die mezelf kan veranderen en die meer kan gaan geloven in mezelf, maar dankzij het zaadje dat gepland werd die dag durf ik ook veel meer. Natuurlijk zijn er dagen dat mijn geloof terug wat wegzakt en ik wel vooral mijn minpunten zie, maar er zijn meer andere dagen. Ondertussen heb ik ook stappen gezet om mijn overgewicht aan te pakken, wat wel helpt bij het opbouwen van mijn zelfvertrouwen, maar dankzij mijn make-over weet ik dat ik ook gezien mag worden met mijn maatje meer. 

Al wat ik kan zeggen is dat het een geweldige dat was die ik nooit zal vergeten en die voor mij een enorm grote impact heeft gehad! Daar ben ik Ilse erg dankbaar voor!